baki ayhan - mezarlikta islik
MEZARLIKTA ISLIK
ıslık çalmıyorum artık mezarlıktan geçerken
kırık bir tapınak takılıyor adımlarıma
bir zaman aralığı sağıyor düşüncelerimi
benden sonra ıslık, ıslıktan sonra tufan
bir bulutu ötekiyle çarpıştırıyor zaman
geçiyorum hayatla ölümün ışıksız aralığından
düşmüş, acıymış, aşkmış, tekbaşınalıkmış
yıldızlara bulaşmış gölgeli yürüyüş diyorlar
duyuyorlar yaklaşan ayak seslerini zamanın
bakıyorlar: karanlığın örtüsü çoktan sıyrılmış
hayat, gergin bir uykuyu andırıyor çoğu zaman
düşüşler, arayışlar, tedirginlikler içinde
blr kağıda adımızı yazıyorlar, sonra mermere
herşey kırık birbiriyle ve birbirinden
acı çığlıklarla ayrılıyor şimdi herşey
ıslık çalmıyorum artık mezarlıktan geçerken.