GÜNÜMÜZ EDEBİYATSIZLIĞINA KARŞI

AL KLAVYEYİ PARÇALA!!!

EDEBiYAT SINIRSIZDIR

parnasizm

KLASİZM    ROMANTİZM    REALİZM (Gerçekçilik)    PARNASİZM
DOĞALCILIK (Natüralizm)    SEMBOLİZM (Simgecilik)    İDEALİZM
GELECEKÇİLİK (Fütürizm)   DADAİZM     GERÇEKÜSTÜCÜLÜK (Sürrealizm)    HARFÇİLİK (Letrizm)    VAROLUŞÇULUK (Egzistansiyalizm)    KİŞİSELCİLİK

PARNASİZM

  • Adını, Louis Xavier de Richard ile Catulle Mendes’in hazırlayıp Alphonse Lemerre’in bastığı Le Parnasse Contemporain (Çağdaş Parnasçılık) adlı eserden alır. Klasizm, romantizm ve realizmin bütününe tepkili bir akımdır. 1830’lu yıllarda ortaya çıkmıştır. Temel kuramı "sanat sanat içindir" diye özetlenebilir. Aslında realizmin katı toplumculuğu ve gerçekçiliğine bir karşı çıkıştır. Daha çok şiirde kendini gösterir. Sanatsal biçim ve sanatsal içerik kaygısı ön plandadır. Bu akımın etkisindeki edebi eserlerde ölçülü ve nesnel bir anlatım, teknik kusursuzluk ve kesin betimlemeler kullanılır. Parnas şiir için "biçimciliği amaçlayan" şiir de denebilir. Parnasizm, bir yönüyle kendisinden sonraki doğalcılığa kaynak olmuştur. Zengin bir dil, zengin bir biçim, zengin ve yoğun bir duygusallık işlenir. Theophile Gautier’in şiirlerini, Theodore de Banville, Leconte de Lisle izlemiştir. Parnasizm, edebiyat tarihinde Leconte de Lisle ile özdeşleştirilir.
    •  
    Bugün 90 ziyaretçi (96 klik) kişi burdaydı!

    SEÇTİKLERİMİZ


    DOSTLARIMIZ